2 Temmuz 2012 Pazartesi

Bir Başlık Bulamadım!

 

   Beni son zamanlarda öyle rehavetli konular sardı ki, kendi kendime kalıp düşünürken sıkıntıdan boğuluyorum. Çok önemli, çok ince, çok ayrıntılı bu konular. Aslında buraya sosyal içerikli mesaj gibi şeyler yazmak istemesemde bunları not etmek istedim. Çünkü dün kayınvalideme bu konulardan dert yanarken  buldum kendimi. "Kendine dök içini rahatla" dedim.

   Bir sosyallik (!) aldı başını  gidiyor, facebook mesela en başında, twitter sonra. Ben yokmuyum oralarda? Varım evet. Herkes de olabilir. Bence son yılların en iyi iletişim aracı her ikiside. Doğru ve ihtiyaca karşılık kullanıldığında. Ama  çok üzülerek seyirci olduğum bazı konular var.



Hatta üzüldüklerim içinde tanıdıklarım olması, tanıdıklarımın çocuklarının olması! Olayın ne derece, kaç kuşak yakınında olduğumuzun kanıtı. Henüz 18 yaşında olan, olmayan, kız çocuklarının birbirinden acaip "herkese açık" fotoğraflarına dayanamaz oldum son zamanlarda. Öyle ki, magazin dergilerinden  fırlamışlar gibi, değişik stillerde poz verme hünerleri (hani şu ekrana bakarken kafayı yana çevirip bakış atılan poz!). Ne oluyor, nasıl oluyor, neden oluyor dememe kalmıyor ki bu  kez bıyıkları yeni bitmiş delikanlının "düşük bel modası" ve tarz saçları! Elinde sigarası, kendine has bir bakış onda da. Ve bunları beğenen yüz elli küsur kişi, sanki 8. dünya harikasına yazılmış gibi
   -Harikasıın panpa, süpersin kanka, bana bunu for yap, idolümsün, vs vs vs.. Okumakta zorlandığım bir Türkçeyle! Şimdi ben gidip uyarsam  üstüne bir de fırça yermeyim. Yerim hemde alâsını. Ki girişimlerde de bulunduğum için tecrübeyle sabit.

   Daha dün akşam şahit olduğum bir olay: 6-7 çocuk; yaşları 8-12 arası değişen, sokaktalar. Ben de o sırada tesadüf gördüm pencereden. Ellerinde bir yavru köpek. Bakıp kahkaha atıyorlar. Ve canı yanıyor hayvanın. Havladıkça farkında değil daha çok güldürüyor çocukları. 15-20 dakika sonra Ada'yı balkona çıkardım. Ada geçen arabalara, uçan kuşlara bakarken yine aynı çocuklar geliyor göz seviyemize biranda. Bu kez ellerinde bir kedi. En büyük olan çocuğun elinde. Sürekli takla atmaya maruz kalıyor. Dayanamayıp bağırarak sesleniyorum balkondan - Yapmayın diye. Beni duyan kafasını çeviriyor.  Devam edip en büyük olan çocuğun direktifiyle diğer iki çocuk aralarında ki en küçüğü sıkıştırıyorlar ve küçük çocuğu müthiş korkutarak üzerine atıyorlar kediyi. Küçük çocuk çığlık içinde kalıyor o an. Yine dayanamıyorum, üzülerek sesimi yükseltip daha çok bağırıyorum ama işe yaramıyor. O sırada  yoldan torunuyla geçen bir bayan kızıyor bu kez çocuklara -günah değilmi? diyor ama alaycı bir tavır sergiliyor çocuklar. Kediyi bırakıp tekrar yakalıyorlar peşinden gidip. Ada sevinçle  -pissi, pissii diyor kucağımda, kediyi kaçarken gördüğünde. Ben dehşetle izliyorum olanları. -Evet günah diyorum, bu çocuklara günah. Onlara en büyük eğitimin verildiği evlerinde bu konuların işlenmemesi günah. Büyükleri tarafından uyarıldıklarında alaycı davranmaları günah. Adeta sinirlerim bozuldu. Ve oan yine dua ettim. Herzaman ediyorum:

   -Rabbim Sen evladımı, sağlık, sevgi, güzellik, doğruluk, dürüstlük,saygı mertebeleriyle büyütmemi nasip et. Helali öğretmeyi, doğru ve yanlışı ayırt edip doğruya, iyiye yöneltmeyi nasip et bana ki O'na faydam olsun sadece. Çok duyardım bu sözü küçükken, uzun zamandır da idrak ediyorum. "Ortalık çok kötü" ! Rabbim sen kötülükte iyi ve temiz kalmayı nasip et, ettir.

   Aslında çok daha uzun bir dua ve konu bu. Yazdıkça yazılacak türden.
Birazdan Ada'nın 15 .ay kontrolü ve su çiçeği aşısı var. 3 gün önceden sardı sıkıntısı. Aşı yapılırken çok ağlıyor çünkü. Daha doktorumuzun odasına girdiğimiz an asıyor yüzünü. İnşallah en az gözyaşıyla atlatırız bu kontrolü.
Rabbim herkesin evladına sağlık ver.

12 yorum:

  1. ah o hayvanlara eziyet eden çocukları ben görecektim ki...
    Bunlarla uğraşacaksın,bugün çocukça yaptıkları hainlikleri,yarın bilinçli işkenceye dönüştürecekler.
    Güzellikle,bağırarak ya da korkutarak,herhangi bir yolla mutlaka müdehale edip,o zavallı yavruları korumak lazım,o hayvanlar da birer çocuk bana göre,hiç farkı yok.

    O bahsettiğin pozlardan,saçlardan,"apaçi" tabir ettiğimiz tiplerden ben iğreniyorum desem çok mu ağır kaçar bilmiyorum,iğ-re-ni-yo-rum
    Güzel duaların tüm bebeklerimiz için kabul olur umarım,hepsi dünyaya,hayvana,insana,bitkiye hayırlı,tertemiz çocuklar olsunlar inşallah

    YanıtlaSil
  2. Yazık bunlar büyüyüp adam olduklarında hayvanlara yaptığı bu acımasızlığı insanlara yapacaklar. Çok yazık..
    Bizim de 2 yaş aşılarımız var, daha randevu bile almadım.Eda da aynı hiç sevmiyor doktor odasını. Seninle aynı duyguları yaşıyorum şu an..Onların iyiliği için sonuçta, biraz dayanıcaz ağlamalarına..

    YanıtlaSil
  3. Çok yazık SadeAnnecim, en kötüsüde insanlarada acı ve zarar verebilecek olma potansiyelleri. :(

    Aşımızı olduk, büyüdükçe daha çok ağlıyor doktorda. İçini çeke çeke ağladı. Evet onların iyiliği için herşey. Keşke tüm aşılar ağızdan olsa!

    YanıtlaSil
  4. Amiiin Ayşegülcüm.. İnşallah..
    Anlattıklarımı bir kedisever olarak sen görseydin mutlaka benden çok daha büyük olurdu tepkilerin. Çok haklısın hayvanlarda çocuk gibiler. Ve çoğu zamanda korumasızlar. Peki gerçek çocuklara ne dersin? O kadar üzücü ki. En önce anne babada başlıyor bu eğitim işi. Kim ne derse desin!

    YanıtlaSil
  5. yazdıkların o kadar doğru ki..bir eğitimci olarak dilim varmıyor ama daha kötülerine,inanılması zor,yakıştıramadığımız bir çok şeye şahit oluyoruz..biz elimizden geleni yapıyoruz ama sosyal düzen daha çabuk ele geçiriyor çocukları..korkuyorum gerçekten çocuk sahibi olmaya,koruyup kollayamamaktan endişeleniyorum..

    YanıtlaSil
  6. Çocuk sahibi olanlarında ortak noktalarından biride bu galiba.
    Allah herkesin yardımcısı olsun. Yukarıda yazdıklarımın mutlaka daha beter durumları var malesef. :(

    YanıtlaSil
  7. Basliga ne gerek var, icerigi yeter Emre!
    Onemli bir konuya deginmissin.. Umarim bu mesajin ihtiyaci olan birilerine de ulasir da uyanirlar!

    YanıtlaSil
  8. Bilemedim ne desem, bilinçlendirmek gerekli sanırım, yine anne-babaya iş düşüyor o konuda da. Herkes kendi evinin önünü süpürse tertemiz bir yer olur şehrimiz, değil mi!?

    YanıtlaSil
  9. Evet Nazlı mis olur tertemiz olur. Ama bunu yapacak insanlar, aileler olması gerek! Öğretmek için bilmek gerek!!

    YanıtlaSil
  10. Umarım Nalan. İnşallah okuyup kendilerinide eleştirenler olur. Gerçekten önemli konular.

    YanıtlaSil
  11. resmen goxlerım doldu okurken kıyamam ya nasıl ınsan bunlar bılmıyorlarmı onlarında canı oldugunu aynı seyı onlara bırı yapsa nasıl olur..allahım sen akıl ver duygu ver kalp ver:((

    YanıtlaSil
  12. Kokosss ;))) kelebek

    Amin canım. Çocuk oldukları için bunları yapanlar akılları ermiyor diyorum.

    YanıtlaSil

YAZ, YAZ
YAZARSAN BAĞ OLUR, YAZMAZSAN BURALAR HEP DUTLUK :))

KIZIM BÜYÜYOR

Lilypie Premature Baby tickers