1 Haziran 2012 Cuma

Pusetine Binmek İstemeyen Kızıma

   
     Sen bu yazılarımı okuduğunda yıl kaç olur bilemiyorum.(Yani yazdığım bu yazı seni ne kadar ilgilendirir?) Her bebek senin yaptığını yapıyormu bunu da bilemiyorum. Oysa aylar önce ne güzeldi bu işler. Ben seni pusetine yatırır köşe bucak gezerdik. Meğer ne büyük bir rahmetmiş bebek arabasıyla gezmek!! Vallahi özenir oldum bebek arabasına binen bebeklere, kıskanır oldum onların annelerini!!!!

     Efenim biz bundan 6-7 ay öncesine kadar çok severdik  pusette gezme işini.  O kadar çok severdik ki mayhoş olup uyurduk zevkten.. Ama eskiden! Artık resmen bir işkence, bir zulüm... İlk zamanlar büyüdüğü için dedim, artık birşeylerin farkında, keşifte.. Ee birde yürüyor artık. Yürümek, koşmak onun  küçük dünyasında en çok zevk veren şeylerden biri.. Fakat şuan öyle demiyorum.




     Çoook  uzun zaman sonra dün akşam üzeri pusetle çıktık dışarı. Eve gittiğim gibi Elif Ada'yı alıp -gezmeye gidiyoruz dedim ve anneanneden görevi devraldım. Anneanne hazırlanırken biz hemen merdivenlerden inip apartmanımızın girişinde "kapalı" halde bulunan pusetimizin yanına geldik. Beni tam olarak anlamasada dedim ki ilgili kişiye:
     -Ada attaa gidiyoruz, arabamıza binelimmi? Gülerek baktı yüzüme. Arabasını açtım, oturttum, emniyet - güvenlik işini hallettim, resmen yangından mal kaçırır gibi uzaklaştım evden. O kadar sevinçliyim ki arabasında 2 dk oturdu aylar sonra. Anneannemizi sokakta beklerken biraz yol aldık.. Sırf dikkatini dağıtmamak, korkutmamak için replik hep aynı
- Ada nereye gidiyoruz?
-Attaaa...  :))




     O 2dk uzadı uzadı, yol boyunca yine aynı replikle anneanne, ben ve Ada güle oynaya gittik dedemize.. Ve Ada pusetinde.. Allahım nasıl sevinçliyim, nasıl mutluyum...Annem uyardı bir ara - Tamam kızım sürekli aynı soruyu  sorma çocuğa!  Sevinçten ne yaptığımı biliyormuyum ben?  :)
     Dedemizi gördük,sevdik, kendimizi sevdirdik, parka gittik, salıncağa bindik, tanımadığımız İdil Su  isimli ablamızın scooter i için ağladık. Sonra  kuçu kuçulardı, hani miş pisi pisiler derken parktan uzaklaştık,tekrar pusete binip babamızın işyerine gittik. Buraya kadar herşey fevkaladenin fevkinde, annenin sevinçten ayakları kesilmiş.. :)   Amaaa babamızı görünceye kadar herşey!! Elif Ada bu kez babasına sarılmak için ağlamaya başladı.. Ana ve baba yüreği ağlamasına dayanamayınca bozduk bütün büyüyü. Babası aldı kucağına ve "kucak seyahat" olarak devam etti eve dönüş yolculuğumuz...
     Beni gezdirse biri öyle tıkır tıkır gıkım çıkmaz inanın ki. Neden bilmiyorum ama binmek istemiyor pusetine kesinlikle. Okul öncesi eğitim öğretmeni olan halamıza göre pusetinde korktuğu birşey olmuş ,ya pusetinde gezerken yada pusete binme esnasında. Tek tesellim yaz tatili sebebiyle halası geldiğinde o alıştırmaya çalışacak ve başarıcaz inşallah :) Dün bindi ama birdahaki denememde ne olacak bilmiyorum. Pes etmemeliyim.. Bu zorlu görevde kendime bolca sabır ve başarı diliyorum!



17 yorum:

  1. gerçekten halasının dediği gibidir Emre,bizde de oldu böyle bir durum.Birgün çocuğun biri alışveriş merkezinin asansöründe Özgünün dibine gelip yüzüne doğru çığlık attı,pusetteydi o sırada,çok korktu,kucağa alıp sakinleştirdik ve o günden sonra pusetten soğukluk oldu kesinlikle,artık ben de aynen gözünün içine bakıyorum az daha otursun diye.yazdı hafızasına gerçekten,bağdaştırdı pusetle korkuyu bence de

    YanıtlaSil
  2. Şuan o çocuğa ne kadar gıcık olduğumu bilemezsin Ayşegül.. :S
    Bak sizde de varmış. Gerçekten bu konudan muzdarip oldum. Halbuki pusete binse çok daha rahat ve kolay olacak herşey... :(

    YanıtlaSil
  3. valla ne yalan söyleyim ben de çok sinirlenmiştim çocuk o da ama resmen kasıtlı olarak kötülüktü yaptığı,hala da aklıma geldikçe gıcık oluyorum ben de.bizde de aynı durum evet

    YanıtlaSil
  4. :( kıyamam yaa.. Umarım bebekleri pusetlerde uslu uslu oturan annelere olan kıskançlığımız en kısa zamanda biter!!

    YanıtlaSil
  5. aynı dert bizde de var:) arada çok güzel uyuyor arada da tutabilene aşk olsun:) ilk zamanlar arabasında biner binmez uyurdu hiç sesi çıkmadan:) şimdilerde hep bir korku ile bindiriyorum arabasına:) bir gün seviyor, bir gün istemiyor:)

    YanıtlaSil
  6. O korkuların aynısından bende de var emir kaanın annesi:) Ha ağladı ha ağlıycak derken yüreğim ağzımda :D

    YanıtlaSil
  7. Ah desem. Gaziantep hayvanat bahçesini komple kucağımda gezdik. Puset sadece aksesuar görevini görmüştü. bence korku ile alakası yok. yaşına uygun bir davranış. Ama hakikaten pusetli gezmeler süpermiş :)Şimdi yoruluyor, kucak istiyor, bütün gezmeleri burnundan getiriyor :)

    YanıtlaSil
  8. De Nilhan :) Bende diyorum.

    Pusete binmediği gibi kucakta dursa! Enfazla 1 dk. Sonra hemen inmek istiyor. 3-5 adım yürüyor kucak istiyor. Bencede çok güzel pusette gezmek.. Tıkır tıkır gidiyoruz ohh miss..Dün de bindirdim. 2 denemede iyi sonuç verdi. Devam eder İnşAllah :)

    YanıtlaSil
  9. puset en güzeli bencede. bende bloğuma beklerim.

    Görüşmek üzere

    www.bakbuharika.blogspot.com

    YanıtlaSil
  10. Biz daha pusete başlamadık. Arabada gayet rahatız şimdilik ama daha sonra ne olur bilmiyorum. Bende almayı düşünüyorum ilkönce deneyip öyle mi almalıyım acaba...

    YanıtlaSil
  11. :) Puset arabaya göre daha rahat ve kolay.. Tercih meselesi tabi.. Ama o küçük taze fasülyenin problem yapacağını sanmıyorum :)

    YanıtlaSil
  12. Merhaba...
    Bloglari dolasirken blogunu kesfettim....
    cok hosuma gitti ve izlemeye aldim
    sende buyur gel cok sevinirim :-))

    sevgiler...

    YanıtlaSil
  13. Merhaba hemen
    HEmen geliyorum bloğuna..

    YanıtlaSil
  14. hıc pusetıne bındırıp gezdıremedım kuduruktu:) yurume modunda hıcccccccc oturtamıyoruz ve ben yalnız gezen annelere cok ozenıyorum:((

    YanıtlaSil
  15. Kokosss ;))) kelebek:

    ben yalnız gezmek istemekten ziyade kızımla gezmek istiyorum.. Bebeleri pusette sakin sakin oturan annelere çok özeniyorum :(

    YanıtlaSil
  16. ben de yalnız başına evden çıkıp, arabayı ite ite bebeğiyle gezen annelere imreniyorum. Çünkü ben ne zaman çıksam tek elimle arabayı itip tek elimle de kızımı kucağımda tutuyro oluyorum. Gerçi peşinde gezmeye yeğdir oda ya neyse :)
    Sevgiler,
    www.ceylinolmez.com
    http://bendengecenkikayeler.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  17. :) Evet bir elimde puset kucağımda Ada çok gezmişliğim vardır benimde. Alıştırmak için işten eve geldiğimde ilk işim pusette gezdirmek oluyor. Ve ben bu yazıyı yazdıktan sonra bu sık sık gezdirme işi işe yaradı galiba diyorum :) Devam eder inşallah..

    YanıtlaSil

YAZ, YAZ
YAZARSAN BAĞ OLUR, YAZMAZSAN BURALAR HEP DUTLUK :))

KIZIM BÜYÜYOR

Lilypie Premature Baby tickers