Artık 14 Aylığız

     Ne çabuk büyüyorsun sen güzel kızım :) Hiç şikayetçi değilim.. Bilakis büyüdüğüne şahit olmak, sana sevinmek, şaşırmak! Binlerce kez  şükür ediyorum.

    Daha dün gibi papatya kokusu saran hastane odasında seni kucağıma alışım, bakıp bakıp sevinçten ağlayışım.  Daha dün gibi o gün ziyaretimize gelenlere, telefonda görüştüklerimize - Ben anne oldum  deyişim..
Oldum ya güzel kızım. Ben sayende herşey oldum, oluyorum.
 

    Sen bugün 14 aylık kocaman bir kızsın. Artık herşeyin değişiyor, başkalaşıyor. Attığın adımların daha sağlam, daha kendinden emin sanki. Dahi iyi anlıyoruz artık birbirimizi. Sarılışlarımız birbirimize daha kuvvetli.  Oyuncak küpleri üst üste koyup kule yapıyoruz mesela. Evde saklambaç oynarken kapının arkasında saklanıldığı öğrendin ikinci oynamamızda mesela. Saçlarımız uzadı, söylediğimiz kelimeler daha anlamlı mesela. Enazından sen ne söylediğinin farkındasın mesela. Dondurmanın lezzetine, kendinden başka kimseye verilmemesini öğrendin mesela :)

    Baban sana 5e kadar saydığında 6 diyorsun mesela.. -"bir altı dedim akılları başından gitti " der gibi gülüyorsun biz birbirimize bakarken. Gezmeye gidiyoruz dediğimizde elde tutulamayan civa gibisin :) Çoğu zaman ayakkabılarımızı sokakta giyiyoruz. Kitaplara ilgimiz gittikçe artıyor.  Ezan okunurken ellerini yüzüne sürüp -amin diyen bir kızım var :) Bu halleriyle  babaannesini mest eden, anne babasını  sanki kanatsız uçararak güç senin gülüşünün altında saklı.

    Artık 14 aylıksın. Büyü kızım.. Büyüdükçe  bizide  büyüt seviginle.