Sanki Deniz Kızı!

Heey, yazmayalı ne kadar uzun olmuş! 
Yazın rehavetinden mi? ev işlerinin hiç bitmemesinden mi? Sürekli bir telaş içinde günlerin akıp gitmesinden mi?
Hiç birşeyi unutmamalıyız hemen devam edelim....

Ada kuşum hızla büyürken çok şükür herşey yolunda. Sağlıklı gelişiminden kurduğu cümlelere kadar hızla ileriliyor her güzel şey....

Sevmeyi çok iyi bilen bir kızımız var bizim.
Öyleki beni severken -Sen  benim güzel annemsin, tatlımsın, kaymağımsın, balımsın, bitanemsin,nar tanemsin, nurtanemsin, cantanemsin.... diye seviyor. Abartmıyorum. Aynen böyle! Fazlası yok eksiği var.
Eriyorum tabi bu gerçek sevgi karşısında!!
Babasının eve geç döndüğü akşamlarda onu görmeden uyumak istemiyor. Mesela bu aralar minik inatlaşmalarımız yüzünden çıkan ağlamalarında "Babaa... canım babacımm" diye ağlıyor :))

Kaç gündür denize gitmek istiyordu Ada. Babamızın yoğun iş temposu nedeniyle ertelediğimiz deniz maceramızı -hadi yarın gidelim diyerek gerçekleştirdik geçen gün...
Yarın denize gideceğini duyan Ada'ya yarın olmak bilmedi tabi. Hemen hazırlıklarımızı yapıp ilk ve önemli deniz gereci olan Simitcan aldık. :)) 

Yavrum o gece heyecanından simitcan la uyudu :) Yol boyu arka koltukta birlikte seyahet ettiler. En nihayet Kuşadası'na vardığımızda heyecanı gitgide büydü tabii :) Karşısında sonsuz denizi gördükçe çıldırdı sevinçten.
Öyleki sabahın sekizinden akşam üzeri altıya kadar hiç çıkmadı. Çıkaramadık! Bir tek öğlen uykusunda bir saat kadar ayrı kalabildi denizden. Hatta "beni denizde uyut anne, denizin içinde uyut" dedi :))
Sanki deniz kızı :) 

Hani kalabilsek daha hiç itiraz etmiycek. Ama çok eğlendi.. Çok çok eğlendi. O eğlendikçe ben onun büyüdüğünü bir kez daha anladım. Eziyetsiz, mutlu, sevgi dolu, full enerjili... 

Halil de ben  de çok deniz seven insanlar değiliz.. Ama Ada...
O sanki deniz kızı....