Mutfaktan Sesleniyorum!

Mutfak en sevdiğim yerlerden biri. Birde yemek kokusu ilham veriyor bana blog yazmak için :D Yok yok cidden seviyorum. Havaların ısınmasıyla açılan balkon kapısı ve bol ışık alan mutfak sevilmez mi?




Bu hanım günler sonra öğle uykusunda şuanda! Nasıl mes'udum bilemezsiniz. Çünkü uzun zamandır öğle uykusunu es geçiyoruz. Günlerin uzamasıyla hem o yoruluyor, huysuzlaşıyor uykusuzken hem ben. Birde bu hafta sık sık babamı ziyarete gittik. Orada ilgiden, alakadan ve de Çapkın'dan asla uyumuyor. Çapkın annemlerin muhabbet kuşu olur. Ve kendisinin en büyük hayranı Ada'dır. Bayılıyor bizim esas kız Çapkın kuşa. Kuş için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Çünkü Ada onun kafesine yaklaştığı an hayvancağız susuyor, Ada konuşuyor!



Ada maşallah çok konuşuyor. Geçen gün postahaneye gittik. Sıramızı bekliyoruz. Yanımızdaki bayana dönüp
-Leylek neede? dedi
Soruya bak! Bayan da gülümseyerek uçtu dedi. Sonrasında film koptu zaten. Bayandan yüz bulan Ada leyleği ne kadar bildiği kelime/cümle/şarkı varsa söylemeye başladı. Baktım gidişat kötü emziğini verdim hemen sussun diye ama işe yaramadı!! Yine konuşmaya devam. Şansımıza sıra geldi de bayan bizden kurtuldu!!



Tövbe haşaa! Asla şikayetçi değilim çeneden yana. Yanlış anlaşılmasın. Hele bir yakınımın 3 yaşındaki kızının henüz sadece anne,baba,mama gibi temel kelimeleri söylediğini duyunca. Çok şükür, konuşsun.
Buarada ben ne anlatacaktım neler yazdım yahuu? Yazdıklarımı okuyunca! Çene konusunda bana mı çekti acaba bu çocuk? Yok yok sanmıyorum!!!

Şuanda uyumasını bugün babaannesinde ki balkon partisine bağlıyorum. Bol bol oynadı toprakla, elektiriğini attı,güneş miss gibiydi. Hanım kızımda oyun sonrası tabiri caizse "yamuldu" :) Eve geldiğimiz gibi uyudu.




O böyle oynarken benimde değmeyin keyfime :) Babaannemiz "yine gelin, sık sık gelin, oynasın böyle toprakla" dedi.

Ayyy gelmeeeezmiyiiiiz hiç. Ben de böyle keyif oldukça! :)

posted from Bloggeroid

Ben Kaç Yaşındayım?

Bugün benim doğum günüm.
Bugün 24 nisan, bugün de neşe doluyor insan derim yıllardır :)
Büyüdüm şaka maka (bu maka neyse)
Allah'ımın izniyle bir evlat büyütüyorum.
Onunla büyüyorum.
Bizi Halil büyütüyor :) Büyüyüp gidiyoruz.

Fakaaaaaat, kızkardeşim benim 32 olduğumu söylüyor artık. Ben 31 diyorum. Zaten hep vardı bu yaş mevzuu bizde. Bitmek bilmedi malesef :)

82 Doğumluyum ben. Benim hesaplarıma göre henüz 18 deyim.
Varmı bir yanlışlık??!

posted from Bloggeroid

Şükür Kavuşturana

Bugün dedemize kavuştuk. Ne mutlu sağlıklı olana, sağlığı yerinde olana.
Mutluyuz, gecmiş olsun ziyaretinde bulunduk bu sabah. O hastaneden evine, bi evimizden O'na gittik. Yarın yine gidicez inşallah.
Bir önceki postuma yorum yazan, dua eden, şifa dileyen herkese çok teşekkür ederim. Allah hepinizden razı olsun. Iyi dilekler şifaya dönüştü.




Onlar ermiş muradına :)

posted from Bloggeroid

Zor Günler

Nisan 2013. Ben bu bahari sevmedim, sevemedim! Gecen hafta Halil 4 gün boğaz enfeksiyonu sebebiyle hastaydi. Dinmeyen baş ağrilari bonus oldu! üçüncü gün ilaç yardimiyla hafifledi, beşinci gün bitti. Sali sabah telefonum caldi arayan numara babam, "hastahanedeyiz Emre" diyen annem! Babam merdivenden düşüp belini incitmis diye biliyordum hastaneye gidene kadar Ama durum öyle degilmis :( Omuriliğinde 2 kırık! Ayağa kaldirmayan, belini doğrultturmayan, dümdüz yatiran, acı çektiren :( "cok şansliymişsiniz" demis doktor.. Felç olabilirdiniz! Allah'a binlerce, milyonlarca kez şükür...... Daha kötüsü olabilirmis... Nasipse cuma günü ameliyat olacak. Sonrasi bir süre sıkıntılı olacak belki ama şükürsüz olmayacak! Evde oldugumdan bu yana hemen hemen hergün, birgün olmazsa ikinci gün mutlaka gelirdi babam Ada'yi görmeye. Meger ne alışmışım, öğle saatleri kapı zilimizin çalmasina... Ziyaret ediyoruz sık sık.. Ada'yi iceriye sokmuyorlar. Odasi birinci katta oldugu icin pencereden göstermeye calışıyoruz. Ada kucuk yasina ragmen herseyin farkinda! Hem de cok.. Bakamiyor pencereden babama, gozlerini kaçırıyor :( Babam hüzünleniyor o anlarda, gülümsese de hissediyorum :( Sabirla, duayla cumayi bekliyorum, Bir evine dönsün.... Ben basicam zillerine her gün öğle saatlerinde :(

2 Yaş Doğum Günü Etkinliği :)

Hiç ama hiç niyetim yoktu böyle bir şey yapmaya. Taa ki, lise arkadaşım  aynı zamanda şuan komşum olan Öznur'un yeğeni için yapacağı tavşan pastayı anlatıncaya kadar.
Birde geçen hafta Ada ile bir doğum gününe gittik. O akşam doğum günü çocuğundan daha çok eğlendiğini gördüm. Yanan minik pasta mumlarına bayılır zaten!
Madem öyle dedim, ilk doğum gününü en yakın akrabalarımızla kutladık, ikinci doğum gününe de çocuklu arkadaşlarım  ve çocukları gelsin!!
Konsept,tarz,tasarım,doğum günü magneti,!! Hiç birşey yapmadım özel ve artı olarak. Tıpkı kendi çocukluğumun doğum günlerinde olduğu gibi.. 
Birtek pastamız özeldi, ev yapımı ve hazır pastahane pastası değildi. Birde Halil onlarca diyebileceğim kadar balon ve uçan balon getirdi  çocuklar için..
Ada'nın odasındaki tüm oyuncakları kaldırdım. Böylelikle olası bir oyuncak kavgası çıkmadı, çıkamadı :)
Balon kavgası olur diye düşündüm ama oda olmadı şükür. Gelen tüm minik misafirlerimize balonları hediye ettik giderlerken. İyi de ettik. Zira ben zaten evimizde çok fazla var olan balonlar yüzünden yeni eklenenlerle daha çok daralacaktım!

Şimdi 2 yaş doğum günü etkinliğimizden birkaç resim paylaşayım size :) Buyrun bakalım:

Bahsettiğim tavşan pasta. Ben ilk kez gördüm,yedim,beğendim. Öznur sağolsun. Çok güzel yaptı. Yalnız süslemesini erken yaptığımız için bonibonların renkleri aktı. Yine de tadı çok güzeldi. Ada pastadan çok bonibonlara taktı bir ara :)

Öhööm.. Doğum günü kızı ve annesi :) Bu elbise hediye olarak bir akrabımızdan gelmişti. Çok beğenmiştim.. 2 yaşında giymek nasip oldu. Çokta güzel oldu prensesime.. Keşke toka taktırsaydı da saçlarına.. Ama malesef erkek çocuğu gibi tokasız fotoğraflarımız..

Doğum günü etkinliğinden "en sevdiğim fotoğraf" ünvanı aldı bu üstteki foto. Her ne kadar benim ağzım yamuk olsa da :) Kızım güzel, çok güzel.. Gözlerindeki ışığı görüyormusunuz? Hiç sönmesin o ışık inşallah!..

Bir takım gençlik coştu o akşam :) Bir kısmı burda gençliğin. Diğerleri muhtemelen annesinin paçasındaydı.. :) Aslında hiç sevmem kalabalığı,gürültüyü,sıkılmayı. Ama geçti gitti bitti...


Daha onlarca fotoğraf var. Bu saatte ancak bunları yükleyebildim. Buna da şükür tabi.
BÖyle bir 2 yaş doğum günü oldu Ada'ya. Gece bitince iyi ki yapmışız bu etkinliği dedim kalabalığı sevmesemde :)
Bir çok fotoğraf kaldı o geceden geriye. Mutluluk veren,bakarken gülümseten fotoğraflar. Birde birçok cici hediyelerimiz :)

Bana kalan ise yine,sıkça,bolca şükretmek! Dün karnımdaydı... Bugün dolu dolu 2 yaşında!