Pisili Babaanne..

Ayşe nine..
97 yaşında..Ben O'nun dördüncü kuşağıyım. Annemin babaannesi! Kızım O'nun torunun torunu!
Dört oğlunun üçünü kaybetti. Hayatta olan bir oğlu ve bolca torunu var. 
Birde sırt ağrıları var hanidir. "Batar var" diyor sırtımda. Tam olarak nerede olduğunu gösteremesede. 
Geçen hafta pazar günüydü. Ada'yla ziyaret ettik. Yüzü kırış kırış, beli eğri. Ne dip boyası derdi var ne de cevaplamadığı bir maili! 
Yattığı yerden doğrulmaya çalışıyor yanımızda. Sırtındaki batarı canını yakıyor. Ağlamaklı konuşuyor. Ve karnı acıkıyor. Yoğurt içine ekmek doğra diyor. Hemen yapıp elimle yediriyorum. Ardından çantamda keki yediriyorum çocuğa yedirir gibi.
Yüzüne bakıyorum çok yakından. Çocukluğumdaki yüzünden eser yok. Yanakları tombik tombik değil mesela. Bahçesi eskisi gibi yemyeşil değil. Ansızın gelen misafirler için dopdolu olan buzdolabında sadece bir kap yemek ve ev yoğurdu var mesela. Birde kuru yiyecekleri. Kediler diyor dağıtıyor mutfağımı. Makarnayı dahi buzdolabında tutuyor.
Evine kim gelirse gelsin birşeyler yiyip içirmeden asla göndermezdi. Bari su iç ama iç......
Sayısını hep karışıtırdığı kediler vardı bahçesinde her yaşımda. Bu yüzdendir ben dahil torunlarının çocuklarının O'na "pisili babaanne" demesi. Kızımda böyle biliyor adını. 

Ertesi gün hastaneye götürdük pisili babaannemi dedemle birlikte.  Doktor -97 yaşında biri için nasıldır kemikleri? dedi. Ağrısını biraz olsun dindirmek için bir iğne yaptılar hemen. Ve Fizik Tedavi önerdi......

Doktoru beklerken çocukluğum geldi aklıma. Kızkardeşimle kavga ederdik babaannede kalmak için. O beni istmezdi oraya ben onu.. Şimdilerde bazı hafta sonları gidersem mutlu hissediyorum kendimi. 

Hastaneden evime dönerken kendime de bir tedavi önerdim! Fiziken değil kalben. Daha fazla vefa!!

Pisili babaannenin bolca kedisi var bahçesinde. Ve büyümelerine şahit olduğu onca vefasız torunu!!!

                                                                                                                                      görsel:google