Tuvalet Adab-ı Muaşereti. Vol-2

 

Gündemimizin son konusu bu. Uzuuuun zamandır girişimlerim vardı tabi! Bazen erken davrandığımı düşündüm, bazen zamanlamam yanlış vazgeçmeliyim dedim. Son iki gündür ısrarla devam ediyorum. Bundan bir ay önce ki tuvalet eğitimlerimizde resmen bunalıma girmiştim. 

Sık sık tuvalete götürdüm,bir keresinde abartmıyorum onunla yarım saat orada oturdum, ama hep tuvaletten çıkınca yaptı altına. Kirli sepeti bir günde doldu bu sayede.

Gerçekten çok sabır gerektiren bir durummuş. Ben zaten aceleci bir insanım, sabırsızım. Hem Ada'yı hem kendimi yormamak için ara verip yine başladım.

Ramazan ayı sabır ayı. Orucun verdiği sabırla bu işe de sabır göstermeliyim dedim.

İki gündür başarılı gibiyiz :)

Klozet adaptörü ve lazımlık almıştım. İkisini de deniyorum. Ama lazımlıkta daha güvende hissediyor kendini sanırım. Dün akşam tam iftar zamanı yine zilyonuncu kez -Anne çişim geldi dedi. Hemen koşarak gittik tuvalete. Ve o sevinmemize sebep olan çiş sesini duyduk maaile :) 

Off Ada'da bir çığlık, -ben yaptım, ben başardıııım, ben birinciyiim diye sevinç nidaları :))

Şaşkın yaa, ne güldüm onun sevincine anlatamam 

Gece bağladım bezini. Yine anne çişim geldi dedi sık sık. Yapabilirsin bezine dedikçe aklı karıştı garibimin.

Sık sık sorup kontrol ediyorum çişi. Var diyor gidiyoruz birlikte tuvalete ama yok. Bazen oyun yaptığını düşünüyorum çişim geldi demesini. Şuanda öğlen uykusunda ve bezsiz :) Durum ne bilmiyorum. Uyanınca göreceğiz :)

İnşallah başarırız en kısa zamanda! Cidden bu sıcakta kocaman bezle onu sarmaya hiç kıyamıyorum. Umarım başarıcaz.. İnşallaaah...

Notun Dibi: Çişli don  fotoğrafı çekip buraya ekleyeceğim hiç aklıma gelmemişti :)