Unutmadan!

Not: Bu yazı tamamen blog sahibinin balık hafızasından kaynaklı unutma duygusuyla ilgili yazılmıştır. Ve blog sahibi kızının bu hallerini kayıt altına almak istemiştir. Sizi sıkabililir. Okumak istemeyenler şimdiden sağ üst köşedeki " X" simgesine yönelebilir!

Yaklaşık 2 aydır evdeyim. Günler çok güzel geçiyor. Sık sık sevgi kelebekleri modundayız. Bazen keşke diyorum gözlerimde bir kamera olsa gözümü kırptığım an Ada'nın fotoğrafını o anını çekebilsem :) Çünkü bazen öyle güzel bakıyor, gülüyor, konuşuyor ki sadece hafızama alabiliyorum. Yıllar sonra o güzel anlara bakabilsem. Büyüdükçe fotoğraflarını çekmek çok zorlaşıyor. Telefonu ve fotoğraf makinesini gördüğü an yanıma geliyor ve çekemiyorum :)

Evde olduğumdan bu yana bir çok şey var hoşuma giden. Unutmamak için yazıyorum şimdi.
Mesela uykuya dalmadan önce kollarını kaldırıp boynuma dolamak istiyor ve "şarıl" diyor :) -Ayy benim güzel kızım canım kızım sarıldık sıkı sıkı derken ben, emziğini bizzat ağzından çıkararak ve işaret parmağıyla da göstererek "dit" diyor bu kez :) Tut ısır o an :)

Geceleri bizim yatağımızda uyutuyorum. Aydedemizi de açıyorum. Yıldızlar bir bir yanıp sönerken yanına uzanıyorum. Yine emzik elinde "otu" diyor :) 

Bazı sabahlar tereyağlı yumurta pişiriyoruz birlikte. Ben ona kahvaltı der demez "şatete mi" oluyor onun ilk sözü. Türkçe meali sandalyeye binmek/çıkmak. Sandalyeye çıkıyor, ve başlıyor konuşmaya.
- Nitata (bazen gaga) pişti. Ben nefisss diyorum o harika diyor.. Yiyormu hepsini bazen evet bazen hayır! Bu arada nitata yumurta demek sayın seyirciler :)

Dün akşam yemekten sonra pasta almaya gittik babasıyla. İlk durak park tabi. Salıncaklara asla binmeyen kızım şimdiler de inmek istemiyor. Zar zor kandırıyoruz inmesi için. Öncesinde binmesi için kandırıyordum :) Hatta parkta salıncakta çocuğunu sallayan annelere de çok özeniyordum yalan değil.. Ha ha ha artık onlar bana özensin :) Salıncaktayken şarkı söylemeye bayılıyor. Birde şarkı listemiz var bizim. Listemizin bir numaralı şarkısı -Pepee maymuşun fotoğrafını çekiyor. Maymuş kendini beğenmiyor. Oysaaa maymuş ne güzel gülüyor :)) Bayaa güzel söylüyor yarım yarım da olsa. İkinci favorimiz de -Daha dün annemizin kollarında yaşarken :) 4 satırlık bu şarkıda tamamen bilinip söyleniyor ama yarım yarım. Birde sesi var bülbül mübarek :)

Ailemizin kuruyemişçisine ne zaman gitsek "baloncuk" almadan çıkamıyoruz malesef. On defa söyledim balon diye ama ısrarla o bir baloncuk. 


Üçgen,kare ve yuvarlak. Tarafımızdan biliniyor. Banyodaki fayanslarda tek tek sayıyor bu geometrik şekilleri. Renklerde de öyle. Mavi, dırmızı, sayı bilinen renkler. Boya kalemlerini sıralarken isimlerinide söylemeye çalışıyor hep. Apartmanda yukarıya çıkarken daire kapılarının üzerinden bulunan sayılarıda söylüyoruz her defasında. 1 den 10 a kadar saymak geçti, artık onar onar sayıyoruz 70 e kadar.Bazen 80 de oluyor. Ama bu rakamların istikballeri çok parlak :) Genelde yerleri değişik çünkü yeni bir stil :)

Banyo, ellerini yıkamak, suyla oynamak, oyuncak sepetini dökmek, oyun oynamak, Pepee izlemek, parka gitmek, "yemek yememek", en sevdiği aktivitelerin başında geliyor.  Portakal suyu içmeyi çok seven kızım yemek konusunda malesef böyle değil. İştahsızlık hat safhada son günlerde. Ama bunu bu postta yazmayayım şimdi. Biraz da takıntılı. Kime çekti bilmiyorum :)
Koltuk örtülerini mutlaka düzeltir. Biberonlarını her zaman kalorifer peteğinin üzerine koyar. Eğer bir şey söylüyorsa ve onu bizimde söylememizi istiyorsa illaki biz de söyleyene dek tekrar eder :) 
Halâ babasına aşık :) Beni de seviyor canım biliyorum. Ama babaya ilgi daha farklı. Halil, Ada uyanmadan önce çıktıysa evden uyandığında babasını göremeyince "ise ditti baba" diyor. 

Birde kesme şeker ve benzerlerine dayanamıyordu ilk zamanlar. Ne zaman kasede ya da çekmece de görse ağlayarak istiyordu. Ben de hep acı o şekerler dedim. Artık gördüğünde acı diyor. Antep fıstığına da çok severek yiyor. Bir tabak karışık çerezin içinden tek tek seçiyor antep fıstıklarını. 
Veee daha bir çok şey.. Yine yazacağım tabii bunları. Ayy keşke bizim zamanımızda da bloglar olsaymış. Annem de bana yazsaymış. Ben de şimdi okusaymışım :) 


2 yaş olmaya az kala..

Pepee efendi bize kahvaltıya gelmiş. Ve Ada ona pilav pişirmiş! Pilavın ismi de Ada'ymış!
Bu fotonun mazisi de böyle :)