31 Mayıs 2013 Cuma

Bir Fotoğraf.. (2)



Düşmemen için tutunmak gerek! Başarman içinse kimseye tutunmamak!!

(sanırım güzel bir söz yazdım!)

24 Mayıs 2013 Cuma

Arka Koltuk

iki yıldır yolculuk yaptığım yer!
Şikayet değil, burada olduğum için şükür içindeyim. Arka koltukta yalnız da değilim :)
Evimize dönüş yolundayız. Arada böyle tatiller şart desemde evini özlüyor insan. Ama bir yandan da birçok anı biriktirdiğimiz, sevip özlediklerimizle vakit geçirdiğimiz için şanslı sayıyoruz kendimizi. Vedalar çok hüzünlü, mutlu olan yüzlerimizin, ışık gibi parlayan gözlerimizin kızarıp gözyaşına bulanmasına sebep oluyor. Hiç sevmiyorum!
Gelirken gece yolculuğu yapmıştık, şimdi yarı gündüz yarı gece yolculuğu yapıyoruz. Ada'ya öğlen uykusu yaptırmadım bilerek. Şuan mışıl mışıl uykuda. Akşam uykusuna bağlarsa ohh mis :))
Arka koltukta Ada, ben ve birçok anı var! Ablamın hediye ettiği Kuranı Kerim var. Evinden çok uzakta ama en sevdikleri yanında olan bir kadın var.
Bu kez evimi cidden özledim. Özlemdir bana üstteki son paragrafı yazdıran...


posted from Bloggeroid

20 Mayıs 2013 Pazartesi

Yolculuk

Şuanda Konya/Karaman yolundayız. Aslında haftaya, sadece Ada'yla gitmeye karar verdiğim ablama (görümceme) Halil -hadi buakşam birlikte gidelim diyerek en hızlı tarafından hazırlayıp valizi çıktık yola.
Eşim bayılır böyle ani yapılan şeylere, yolculuklara, sürprizlere :)
Bu üçümüzün ikinci uzun yolculuğu. Geçen yıl da yine gece çıkmıştık yola. Çünkü Ada gündü asla sakin duramıyor arabada. Hep bir hareket halinde. Modu değişiyor çocuğun :)

Şuan mı? Tabiri caizse fosur fosur uyuyor :) Tabii böyle herkes rahat.
Bende :))


posted from Bloggeroid

14 Mayıs 2013 Salı

Hayaldi, Gerçek Oldu!

Henüz 2 yaşında. Henüz erken. Henüz süremez derken sürpriz yaptı Halil bugün.

Baban sana birşey getiriyor, birazdan gelecek dedim. Zil çalınca kapıda bekledi meraktan! Hani çok sıkışır çişleri gelir ya çocukların, ayaklarının üzerinde dans eder gibi bir sağ bir sol yaparlar :) aynen o hareketlerle bekledi babasını. Merdivenlerde görünce de . Dırırıım dırıırım dırırırırıııım :))



Nasıl sevindi! O sevinci ifade edemiyorum şuanda. Daha bisikletini sürmeden mutluluğundan uçtu. Bende sulugöz anne modu on tabi. Sevincine duygulandım doğal olarak. Öyle saf bir mutluluk ki!

Yemek yicem, büyücem, okula gitcem, babam bislet alcak, mamannem çanta alcak diyordu bu aralar. Işte büyümeden, okula gitmeden bir hayali gerçek oldu. Şükür oldurana!

Bislet ! sevdasıyla öğle uykusu kaçtı tabi. Bir bindi bisiklete ağzında emziği ile bir annee kucak diye seslendi. Uyuması için yerine yatırdım ama döndüğümde bisikletin başındaydı :) Abartsız 15 defa uyumaya çalıştı ama başaramadı. En sonunda bisikleti başka odaya kaldırıp şimdi uyku zamanı dedim. Tahmin edersiniz ki feryat figan! Bir iki istedi olmaz, hemen uykuya dedim. 3 Dakikada uyudu. Birde bu sabah 7:30 da uyanmıştı! Uykusuzluk çarptı, bisiklet sevinci daha ağır bastı. Uyumucam annieeaaa diyerek sızdı :)



Çocukluk ne güzel şeymiş. Büyüdükçe anlıyorum!
Canım kızım, inşallah sen büyüdükçe tüm hayallerin gerçek olur!
Tıpkı bisiklet hayalinin gerçek olması gibi!
Tıpkı sen doğduğunda benim hayallerimin gerçek olması gibi.....
posted from Bloggeroid

13 Mayıs 2013 Pazartesi

Dedi.

Dün akşam mutfakta yemek hazırlıyordum. Ada salondaydı.
-Adaaaa, yanıma gelirmisin? dedim
-Televizyon izliyoğuuum, gelemem şuanda!! dedi. :)

Hatta şuan yine mutfaktayım.
Şimdi gelişen bir olay oldu. Ada bisikletine binmiş arkamda geziniyor.
-Anneee diye seslendi. Ben cevap vermeyince
-Beni duuuyuyoomusun anneeee dedi :))

Duyuyorum canım kızım. Güzel sesini hep duyuyorum. Sen böyle büyüdükçe hayretler içinde kalıyorum!


posted from Bloggeroid

5 Mayıs 2013 Pazar

Bahar Gelenekleri

Biz Halille tanıştığımızdan beri her baharda papatya şenliği yapardık!
Papatya benim ennn sevdiğim çiçektir. Papatya toplamak için motorumuzla dağ tepe gezer kucak dolusu çiçekle geri dönerdik.
Hatta bir defasında bu şenlik anneler gününe denk gelmişti. Hem anneme hem kayınvalideme bolca takdim etmiştik hediye olarak. En son Ada'ya hamileyken bir gezmek dönüşü, Halil birden arabayı durdurup iki tek papatya koparmıştı yol kenarından. Çok mutlu olmuştum. Mart sonunda da gerçek papatyamıza kavuşmuştuk!



Biz bu bahar şimdiden üçüncü pikniğimizi bile yaptık. Geçen yıl çalıştığım için içimde kalan piknik günlerinin üçüncüsü. Piknikten en çok keyif alan hiç kuşkusuz Ada.





Anneler ne kadar yorulsa da gün sonunda çocuklarının ve ailesinin keyfi unutturuyor.
Piknik dönüşü "aaa uzun zaman gitmem pikniğe" desem de :)
Birde hıdırellez vardı. Bugün bolca taş topladım. Balkona salonu büyük olan bir ev yaptım :D Şeker, tuz, pirinç ve un koydum çay tabaklarına bereket için. Kimi batıl inanç der, kimi bolca dua eder.
Senden diliyoruz Ya Rabbim, inşallah kabul olur.

posted from Bloggeroid

KIZIM BÜYÜYOR

Lilypie Premature Baby tickers